Jabłka

Jabłka dzielimy według pory osiągania dojrzałości konsumpcyjnej na: odmiany letnie, jesienne i zimowe. Letnie — osiągają dojrzałość zbiorczą i konsumpcyjną od lipca do połowy września. Letnie odmiany jabłek szybko przejrzewają i nie nadają się do dłuższego przechowywania. Odmiany jesienne dojrzewają od połowy września i można je przechowywać od 1 do 2 miesięcy. Odmiany zimowe zbiera się od końca września przeważnie do połowy października. Odmiany te osiągają dojrzałość konsumpcyjną podczas przechowywania. Niektóre odmiany możemy przechowywać aż do późnej wiosny. Jabłka przechowywane w odpowiednich warunkach w przechowalni z regulowaną nie tylko temperaturą ale i atmosferą, zachowują pełną wartość odżywczą w całym okresie przechowywania.

Na przetwory przeznacza się jabłka odmian o wysokiej zawartości cukrów, kwasów oraz związków pektynowych, przy czym na kompoty — odmiany o nierozgotowującym się miąższu i dostatecznie kwaskowate, a na susz — odmiany o miąższu nie brunatniejącym podczas suszenia.

Jabłka zajmują drugie miejsce po winoroślach w ogólnej produkcji na święcie. Są stosunkowo mało bogate w witaminy i sole mineralne. Witaminy C zawierają od kilku do kilkunastu mg w 100 g (najbogatsza kronselka 26 mg), B1 – 34 ng, B2 — 25 ng, PP — 168 ng, A — 76 j.mn;, białka —0,3 g, tłuszczu 0,3 g, węglowodanów 12—14 g, wapnia 5 mg, fosforu 8 mg, żelaza 0,3 mg. Kalorii dostarczają około 50—60 ze 100 g. Jednym słowem wszystkiego niewielkie ilości. A jednak uznane są za wspaniały owoc.

Największe znaczenie ma pektyną, która w organizmie człowieka .spełnia rolę 'jak gdyby miotły, wymiatającej z naszego przewodu pokarmowego resztki niestrawionych pokarmów, wchłania produkty nieprawidłowej przemiany materii (głównie fermentacji). reguluje działanie flory bakteryjnej, neutralizuje substancje toksyczne.

Pektynie jabłek przypisuje się właściwości przeciw sklerotyczne, jak również zdolności wiązania radioaktywnego kobaltu i strontu i usuwanie ich z organizmu. Wiadomo, że jabłka ułatwiają przyswajanie wapnia przez organizm. Wiadomo też, że leczą zarówno zaparcia jak i biegunki. Wszystkim, którzy mają kłopoty z krążeniem krwi od wielu stuleci poleca się jabłka. Widzimy więc na tym przykładzie, że oznaczane chemicznie składniki pokarmowe — to nie wszystko. Najważniejsze, a dotychczas nie zbadane dokładnie, jest jednak właściwe zbilansowanie całej biomasy pożywienia, tak jak to jest np. w jabłkach.

Tabela
Skład chemiczny jabłek